Holanda - RECADO PARA O compatriota JOSÉ EDUARDO DOS SANTOS, e para todos os nossos contemporâneos da escola primária, do Liceu Nacional Salvador Correia, do Futebol Club Luanda nas modalidades de futebol, basketball, handebol de 7, do Clube O "GINÁSIO", da Associação Académica do Ambrizete, do Club Atlético de Luanda, do Benfica do Quinzau, os kambas da Escola Industrial, da Escola Comercial, do Colégio Dom João Segundo, do Colégio da Casa das Beiras, e claro sem esquecer os da Escola da Missão de São Paulo, da Missão Evangélica de Luanda "A MISSÃO KIBALAÚ".

 

IVUENU, IVUENU, IVUENU,
ANA NGOLA
O KINIOKO NUALA MU KONGO
NUA BINGUI MU DI POPEKA
NUA BINGA MU DI ZOLA
NUA BINGUI MU KALAKALA
MBA TU VUTUKE MUA NGOLA DIETU

IZUA YA VULU, YA VULU YALO BITA
IZUA YA VULU YA VULU YALO BITA
ATU UOSO ALA MU I SASA
A DILA A DILA
A XITUJUKA NI PAXI NI NGONGO
A XITUJUKA NI PAXI NI NGONGO

KA MONA KUDIA OH,
KA MONA KUZUATA OH
IZUA IOSO
A MONA NGO
ATU NI ATU
A KUFUA NI MALAMBA
NI PAXI NI NGONGO
NI MALAMBA NI PAXI NI NGONGO

Meu caro compatriota e contemporâneo José Eduardo dos Santos,

 

Escrevo-te esta mensagem a partir da Holanda.

Em 2019, visitei um amigo no LUBANGO, e fiz questão de visitar, aquilo que foi o "Hotel Metropel", na ex-Sá Bandeira, onde em 1958 estivemos alojados com o nosso time de "HANDEBALL", quando defrontamos os alunos vindos de Silva Porto, na qual vinha integrado o nosso ex-colega do Salvador Correia o saudoso SABROSA. Maurício CHANGUE, Diniz, Lavradio, Nicolas Bernadinelli, Pedro de Castro dos Santos Van-Dúnem, tu, eu, Renato Costa, e que me perdoem os de quem me esqueci.

 

Por esta ocasião conhecemos os compatriotas Jorge Valentim e Jeronimo Elavoco Wanga. A consciência nacionalista já ia avançada, e sem chamarmos as coisas pelo próprio nome, trocamos ideias nacionalistas.

 

O Jacob Pereira LUNGO assim como o Eduardo Garcia Adolfo "DUIA", que te ajudaram a aprender tocar viola, já não fazem parte do mundo dos vivos. O NELEMBE, a quem ias perguntar se o campo do Benfica do QUINZAU estava livre, pois querias organizar um jogo do teu GINÁSIO contra um Club, que não era Associação Académica do Ambrizete. A Associação Académica do Ambrizete tinha o seu próprio CAMPO, onde jogamos um contra o outro. Tú pelo Ginásio com o António (guarda redes), Mário Santiago, Brito Sózinho, Pedro Van-Dúnem "Loy", António de Sá e Vasconcelos, Isaías de Almeida, eu pela Académica do Ambrizete. No nosso time também jogavam: Os grandes MESTRES DA BOLA, Domingos ERNESTO e Pedro MAKUANGU, António Amaro, Francisco Magalhães Paiva.

 

A fotografia do nosso time de basketball "OS OLIMPICOS", está a rolar nas redes sociais e nos jornais em Angola, não por nossa causa. Mas porque morreu o BURL KREPS, que nos ensinou a jogar BASKET, na Missão Evangélica de Luanda.

 

Ouvi a melodia cantada por ti, dedicada à compatriota Ana Paula. Mas eu entendo, que teria sido melhor, para nós teus KAMBAS DE VERDADE, e que nunca te bajulamos, se tivesses cantado:

NGOLO BANZA O KITADI KIAMI
NGOLO BANZA O KITADI KIAMI
AI UÉ KITADI KIAME
TOMENE NGA BENE MONAMI
AI UÉ KITADI KIAME
TOMENE NGA BENE MONAMI

O MALALANZA NGA SUMBUE
MAME MA LULUE
O MALALANZA NGA SUMBUE
MAME MA LULUE

Há uns meses atrás, disse ao KAMBA DIETU Brito Sózinho, ser uma vergonha, que até hoje, ninguém se deu ao trabalho de chamar um jornalista, e mostrar a casa onde vivias com os teus pais e o teus irmãos, incluíndo o mano Avelino, que foi teu encarregado de educação. E se a casa já desapareceu, o local ainda lá está.

 

O Totoy Monteiro, Ezequiel de Almeida, Asdrúbal da Conceição, os irmãos Caçador, o Antas que namorava com uma das irmãs do Pereira de Souza, o Zito, o João da Fefa, o São Paulo, Pedro Evangelista da Silva "NOVATO" que jogaram connosco nos "UNIDOS", já nos deixaram.


Se a vossa humilde casa já foi demolida, felizmente, a minha não, ainda está lá como testemunha desse nosso passado. Era no quintal dela onde, sob o meu olhar atento, vocês se equipavam para jogar no campo, injustamente chamado "Campo do Machado", que deveria ter um dos nomes dos KOTAS cujas casas cercavam o espaço do chafariz, hoje denominado "Deolinda Rodrigues”, também não sei bem porque razão.


Também me lembro daquela nossa turma do terceiro ano, em que numa aula em que o bom professor de Francês, Jacinto Ramos na tentativa de silenciar a aula, ordenou: "CALEM-SE QUE ISTO AQUI NÃO É SANZALA". Do fundo da sala, eu respondi-lhe: "NÃO SÃO OS PRETOS QUE ESTÃO A FAZER BARULHO." À um daqueles compatriotas que endeusam o meu ex-colega, contei honestamente, que o irmão mais novo do mano Avelino, fazia os meus desenhos.

"LENGULUKA"

Disse-me o nosso ex-treinador BURL KREPS, na cidade de Colónia, Alemanha, na estação de comboios.

SOMOS OS DOIS ÚNICOS SOBREVIVENTES DO NOSSO TIME "OS OLÍMPICOS".

NGA KU MENEKENA, MU DIJINA DIA IXI IETU ANGOLA